Το Σάββατο του Πατέρα Ντμίτρι στις 17 ρ.

Vidminno

Εκδοτική άποψη: Το λειτουργικό καταστατικό έχει ειδικές διατάξεις. Ένας από αυτούς - Ντμίτριβσκα

Σάββατο του πατέρα .Την προηγούμενη μέρα, την Παρασκευή, τελείται Παναχίδα στους ναούς των Παλαιοπιστών: ανάγνωση 17 καθισμάτων με ψαλμωδία και νεκρώσιμος κανόνας.

Στην Παναχίδα ψάλλονται και νεκρικές λιτανείες, όπου διαβάζονται σημειώσεις «για την ανάπαυση».

Γιατί το Σάββατο του Πατέρα καθιερώθηκε στη Ρωσική Εκκλησία, σχετικά με τη σημασία της ανάμνησης των νεκρών Χριστιανών, για τη «μνήμη του θανάτου» - διαβάστε από τα στατιστικά στοιχεία.

Οι ημέρες μνήμης των νεκρών έχουν ιδιαίτερη θέση στη χριστιανική εκκλησιαστική παράδοση.

Αυτή την ώρα νιώθουμε πιο βαθιά την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ δύο κόσμων - του δικού μας.

Εάν την αυγή της ημέρας, που πέθανε με ευλάβεια, είναι απαραίτητο να το πράξετε, μην αντισταθείτε στο έλεος και τα κεριά, καλώντας τον Χριστό Θεό, να ανάψει τον τάφο, γιατί γίνονται δεκτοί από τον Θεό και θα φέρουν πλούσια πληρωμή .Εάν ο αμαρτωλός είναι νεκρός, τότε οι αμαρτίες επιτρέπονται.

Αν είσαι δίκαιος, τότε θα σου δώσω μια επιπλέον δωροδοκία(Άγιος Οπανάς ο Μέγας, Σινοκσάρ το Σάββατο του Κρέατος).

Για τις πιστές ψυχές, ο βοηθός του τι να δώσουν γι' αυτές στους απόρους, και για χάρη της ψυχής τους, οι διάκονοι ζητούν από τους διακόνους να προσεύχονται και να τελούν συχνά λειτουργίες. Διότι διατάσσεται μεταξύ των αγίων του Αποστόλου για εκείνους που, έχοντας την πίστη, στην ιερή λειτουργία θυμόμαστε τον butya, ο οποίος θα πεθάνει για χάρη του(Μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοδοντού το Σάββατο της Πεντηκοστής, προ της Τρις).

Έχουμε δύο μεγάλα Σάββατα της Οικουμενικής Μνήμης: Το κρέας είναι κενό, που καθιερώθηκε δύο ημέρες πριν από την έναρξη της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και το «Τριαδικό» Σάββατο της ημέρας του Πατέρα, που προηγείται της Αγίας Πεντηκοστής.

Μετά την εκκλησιαστική πρόβα, γυρίζοντας στην πρωτεύουσα μετά την ηρωική και διάσημη νίκη - την πρώτη άθλια νίκη των Ρώσων στρατιωτών επί της ορδής των Τατάρων, ο πρίγκιπας Δημήτρης διέταξε όλες τις εκκλησίες να υπηρετήσουν τους νεκρούς παναχίδες και να τιμήσουν τη μνήμη των Ορθοδόξων πολεμιστών που πέθαναν στο πεδίο της μάχης .

Οι ακολουθίες στη Λαύρα Τριάδας-Σεργίου πραγματοποιήθηκαν με ιδιαίτερη επιμέλεια και ο μοναχός Σέργιος έστειλε δύο από τους ευγενείς του, τον Oleksandr Peresvet και τον Andriy Oslyabya, να βοηθήσουν τον πρίγκιπα Δημήτρη.

Εκείνη την ώρα άρχισε η μάχη με τον αγώνα δύο πολεμιστών.

Μπροστά από το στρατόπεδο των Τατάρων ήρθε ο ζοφερός πολεμιστής Chulebey, που είχε πάρει μια αφόρητη σημασία μέχρι τότε, και από τη ρωσική πλευρά - ο Sergiev ο μοναχός, Alexander Peresvet. Οι παραδόσεις των ανθρώπων, που έχουν φτάσει σε εμάς από πολλές γενιές, λένε ότι οι μνησικακίες των πολεμικών τεχνών συγκρούστηκαν μεταξύ τους στις λίστες, ότι υπήρχε δύναμη και οι μνησικακίες έπεσαν νεκρές στην ίδια μάχη.Η νίκη στο πεδίο Kulikovo έγινε ένα ιδιαίτερα κομβικό σημείο και καμπή στην ιστορία της Batkivshchyna, αποτελώντας το πρώτο πραγματικό ορόσημο πριν από την απελευθέρωση του ρωσικού λαού από τον μογγολο-ταταρικό ζυγό.

Όλα είναι ζωντανά με τον Θεό».

Μεταξύ των Ορθοδόξων Χριστιανών υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη ιδέα ότι οι υπερασπιστές της πατρίδας, που έχουν δεσμευτεί τη ζωή τους «για πίστη και μαρτύριο», θα τιμηθούν με τους αγίους μάρτυρες.

Και η μεγαλύτερη εντολή της χριστιανικής αγάπης, σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Κυρίου, είναι να «σεβαστείτε την ψυχή σας για τον φίλο σας» (IV. 15, 13). Οι άγιοι πατέρες δεν μας προστάζουν να μαλώνουμε και να παραπονιόμαστε για τον χωρισμό από τους αγαπημένους μας φίλους και συγγενείς για πολύ καιρό, αλλά να πιστεύουμε στην κρεβατοκάμαρα την Κυριακή και να θυμόμαστε ότι όλα είναι στη ζωή μας αυτήν την ώρα.Το πιο σημαντικό είναι ότι οι Χριστιανοί προσεύχονται πολύ ήσυχα, θυμούνται τα αγαπημένα τους πρόσωπα με εγκάρδιες προσευχές και κάνουν ελεημοσύνη και προσφορές στη μνήμη τους.Και αν έχετε δίκαιους αγίους και αγίους του Θεού στην οικογένειά σας, τότε, φυσικά, μπορείτε να επενδύσετε στα προβλήματά τους ενώπιον του Κυρίου.

Αν υπήρχαν αθάνατοι εδώ, τότε πραγματικά έκλαιγαν για τους νεκρούς. Καθώς όλοι προχωράμε από αυτή τη ζωή, κλαίμε ακόμα και στον εαυτό μας και μετανοούμε για τις αμαρτίες μας..

Δεν ξέρετε πώς οι νεκροί οδηγούνται με τραγούδια και άσματα, και με ονόματα, και με τα ονόματα που περνάμε, επιβεβαιώνοντας,

Οι Άγιοι Πατέρες – χριστιανοί ασκητές, ζούσαν με πνεύμα και ελπίδα, ανεξάρτητα από τη ματαιότητα κάθε ορατού φωτός.

«Θυμήσου τα λείψανά σου και δεν θα αμαρτήσεις ποτέ», - έτσι μας δείχνει η θεϊκή σοφία την αφοσίωσή τους.

Η μνήμη είναι θνητή - σαν χαλινάρι για την αμαρτία, μέσα της βρίσκεται μια σταθερή κλειδαριά για την αλαζονεία του δέρματος.

Ως εκ τούτου, καθώς πεθαίνουμε σιωπηλά, ενθυμούμενοι τους στις προσευχές μας, έτσι και εμείς οι ίδιοι κυριευόμαστε αυτή την ώρα από μια αναμφισβήτητη εντολή, αρκεί να αξίζει το άθροισμα, την ταφόπλακα και το μέγεθος των λόγων του Κυρίου:

Εσύ είσαι η γη και θα πας στη γη (Αλλά., 3, 19). Povchannya για τη μνήμη των θνητών«Είναι πολύ απαραίτητο και πολύ λυπηρό για την ψυχή να θυμάται πάντα τον θάνατο του θανάτου.

Τίποτα δεν μας βοηθάει έτσι.

Ο Istorіya Dmitrivsko Suboti είναι διφορούμενος - με τη μία πλευρά του Kozhzhen, ο Ορθόδοξος Χριστιανός για εσάς, η ημέρα της ημέρας της Ορθόδοξης Korinnya, η Ale ostoriki, η Dmitriyu Subota είναι καλό να περάσουν τα λόγια.

Λοιπόν, τώρα θα τα "βάλουμε όλα στην αστυνομία" και θα εξετάσουμε τη διατροφή σας με περισσότερες λεπτομέρειες. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, το Σάββατο του πατέρα του Ντμίτρι καθιερώθηκε προς τιμή των στρατιωτών που πέθαναν στη μάχη του Κουλίκοβο.Μετά τη νίκη, ο πρίγκιπας Ντμίτρι Ντόνσκι ίδρυσε την Ορθόδοξη Εκκλησία για να τιμήσει γρήγορα τη μνήμη των στρατιωτών που πέθαναν σε αυτή τη μάχη.

Οι κληρικοί έμειναν ευχαριστημένοι, επικαλούμενοι το γεγονός ότι την ώρα της Μάχης του Κουλικίου, χριστιανοί ορθόδοξοι χάθηκαν μπροστά μας.

Με την πάροδο του χρόνου, το Σάββατο του Ντμίτρι ορίστηκε προς τιμή όλων των πολεμιστών που πέθαναν για τα ρωσικά εδάφη και στη συνέχεια για όλους

Ντμίτρι Σάββατο

έγινε η ημέρα μνήμης όλων των νεκρών.

Λοιπόν, σύμφωνα με τους ιστορικούς, η εποχή του Ντμίτρι έχει μια βαθύτερη, παγανιστική, ρίζα.

Χρονολογείται από τα μέσα του φθινοπώρου, όταν οι μακρινοί μας πρόγονοι περπατούσαν γύρω από τους νεκρούς προγόνους τους. Είναι απίθανο να γνωρίζουμε ποια εκδοχή είναι αληθινή, οπότε ας μάθουμε απλώς ποιες παραδόσεις υπάρχουν μεταξύ των σλοβενικών λαών και πώς η Ορθόδοξη Εκκλησία συνιστά να περάσει αυτή η ημέρα.- Με κρέας, λάχανο, τυρί και ούτω καθεξής.

Επιπλέον, η μορφή του obov'yazkovo μπορεί να είναι buti dovgastoyu.

Με τον ίδιο τρόπο, το δέρμα του κυρίου σχεδιάστηκε για να προετοιμάζει όσο το δυνατόν περισσότερα συστατικά από κρέας - το τηγάνισμα, το ζελέ και το γέμισμα των κομματιών θα μπορούσε να το κάνει να κολλάει στα τραπέζια.

Το Ale os είναι παραδοσιακό και βασικά γεμιστό κεφάλι χοίρου.

Τα κεριά τοποθετούνταν πάντα στο τραπέζι, είτε την Παρασκευή είτε το Σάββατο.

Ήταν τόσο σημαντικό που με αυτόν τον τρόπο η οικογένεια έδινε σημάδι σε όσους πέθαιναν, ώστε να μην ξεχνούν να λένε περιουσίες για αυτούς.

Παλιά πίστευαν ότι όλοι όσοι πέθαιναν αυτήν την ημέρα κατέβαιναν στη γη στις πατρίδες τους.

Το Σάββατο του Πατέρα Ντμίτρι, όλοι οι Χριστιανοί πηγαίνουν στους τάφους των νεκρών συγγενών τους, κάνουν παναχίδες και κηδείες σε ναούς, εκκλησίες και μνημόσυνα και γιορτάζουν κηδεία.

Είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε το πρωί του Σαββάτου του Ντμίτρι με το άνοιγμα της εκκλησίας και τις προσευχές για την ανάπαυση των ψυχών των Χριστιανών που αποχώρησαν.

Σε αντίθεση με άλλες Γιορτές του Πατέρα, το Σάββατο του Ντμίτρι έχει ιδιαίτερη σημασία: καθιερώθηκε μετά τη μάχη του Κουλίκοβο και μας θυμίζει όλους εκείνους που χάθηκαν και υπέφεραν για την ορθόδοξη πίστη.

Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό να πάτε στην εκκλησία ή στην εκκλησία, μπορείτε να προσευχηθείτε για την ανάπαυση του αποθανόντος στην προσευχή στο σπίτι.

Σήμερα η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει το Σάββατο του Πατέρα του Δημητρίου - την ημέρα μνήμης όλων των νεκρών.Τι είναι πέρα ​​από το κατώφλι του θανάτου;

Είτε η ανθρωπότητα πιστεύει στην ανάσταση των νεκρών είτε όχι, αυτό που συνέβη τις ώρες της επίγειας ζωής του Σωτήρα, στα βάθη της ψυχής μας δεν μπορούμε παρά να βάλουμε αυτές τις οδυνηρές τροφές.

Εμείς, οι Χριστιανοί, καλούμε τον θάνατο για να γιορτάσουμε τον θρίαμβο της ζωής.

Και η Αγία Εκκλησία είναι ακόμη εδώ στη γη, με τη χάρη του Χριστού, επιτρέποντάς μας να γνωρίζουμε ότι η ζωή του επόμενου αιώνα είναι εντελώς διαφορετική από τη σημερινή.

«Δεν κάνουν φίλους μαζί της, δεν πεθαίνουν και δεν μπορούν να πεθάνουν, όπως ο Χριστός.

«Οι άνθρωποι εκεί θα είναι σαν άγγελοι, οι γιοι του Θεού». Ο ίδιος ο Θεός, αφού εμφανίστηκε στον Μωυσή στην φλεγόμενη βάτο, αποκαλεί τον εαυτό Του Θεό του Αβραάμ, Θεό του Ισαάκ και Θεό του Ιακώβ.Όχι ο Θεός των νεκρών, αλλά ο Θεός των ζωντανών.

«Ο Μέγας Δούκας έφτασε στο μοναστήρι τη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα, για να απαντήσει στο αίνιγμα για τους αγίους μάρτυρες Φλώρο και Λαύρο. Ήταν έτοιμοι να γυρίσουν αμέσως, γιατί οι πολυάριθμες πηγές είχαν βιαστεί, αναγγέλλοντας τον ερχομό του Μαμάι.Ο Σεβασμιότατος Ηγούμενος Σέργιος του ζήτησε να μοιραστεί μαζί του ψωμί στο γεύμα.

«Είθε ο Κύριος ο Θεός και η Αγνή Μητέρα του Θεού να σας βοηθήσουν!

- Έχοντας πει vin.

«Δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα να λάβετε το τέλος του θανάτου από τον αιώνιο ύπνο, μήπως η ανίατη απροσωπία προετοιμαστεί να τελειώσει τη ζωή σας με αιώνια μνήμη». Σου διέταξα να φέρειςαγιασμένο νερό

, και στο τέλος του γεύματος, ευλογώντας τον Μεγάλο Δούκα με το σταυρό, και ραντίζοντάς τον με αγιασμό, και λέγοντάς του: Είθε τα δώρα και οι τιμές του κακού Μαμάι.

Πίσω από τον Δον στέκονταν οι ανέγγιχτες ορδές των Τατάρων.
Έχοντας τους παρακολουθήσει, οι Ρώσοι άρχισαν να νιώθουν φευγαλέα φόβο.

«...Ο Μέγας Δούκας άρχισε να συγχαίρει τον αδελφό του και... τους Λιθουανούς πρίγκιπες: «Εδώ κι εκεί χαθήκαμε, ή θα περάσουμε τον Ντον;»

Και εδώ, αν ο πρίγκιπας χρειαζόταν ενθάρρυνση, έχοντας φτάσει πριν από το νέο αίτημα της αγάπης του ταχύτατου Αγίου Σεργίου - Μοναχού Νεκτάριου - με μια ευλογημένη επιστολή από τον ηγούμενο.

Ο πρεσβύτερος έγραψε: «Χωρίς καμία αμφιβολία, κύριε, περάστε από δίπλα τους και χωρίς να ενδώσετε στον φόβο, εμπιστευτείτε ακράδαντα ότι ο Κύριος θα σας βοηθήσει».

Στα τέλη της 7ης με 8η άνοιξη, την ημέρα της Γέννησης της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Μέγας Δούκας Dimitri Ivanovich διέσχισε το Don όπου εκβάλλει στον ποταμό Nepryadva και έστησε συντάγματα στο πεδίο Kulikovo.

Oleksandr Peresvit

«Η ιστορία της σφαγής του Mamayev», που γράφτηκε στα τέλη του 15ου αιώνα, διατηρεί μια μετάφραση: ο ήρωας της μάχης του Kuliki έγινε ο πολεμιστής-μοναχός Oleksandr Peresvet.

Οι δυο τους άρχισαν τη μάχη τους με τον πλούσιο Πετσενίγ Τσελούμπεη και χάθηκαν σε τέτοια δυσαρέσκεια.

Και οι μεγάλες δυνάμεις προσβλήθηκαν τρομερά... Το χρονικό για τη μάχη του Κουλίκοβο δίνει μια τόσο μικρή εικόνα της μάχης - ακόμη και σε δίγλωσσα φάρσα: «Και ο άξονας καταστράφηκε από τον μεγάλο στρατό του Μαμάεφ, όλες οι δυνάμεις ήταν Τατάρ.

Οι απώλειες των ρωσικών στρατευμάτων δεν επουλώθηκαν: οι όχθες του Ντον και της Νεπρυάντβα καλύφθηκαν με τα σώματα των νεκρών.

Όπως λέει ο χρονικογράφος, «είναι τρομακτικό, αδέρφια, να τους βλέπεις και να κοιτάς με θλίψη την ανθρώπινη αιματοχυσία: σαν την έκταση της θάλασσας, και ανθρώπινα πτώματα σαν άχυρα: ένα σουηδικό άλογο δεν μπορεί να καλπάσει, και στο αίμα και περπατήσαμε γόνατο. - βαθιά, και τα ποτάμια το αίμα κυλούσε για τρεις μέρες.

Οι Ρώσοι ξόδεψαν σχεδόν το ήμισυ του στρατού τους.

Όλες τις μέρες μάζευαν και έκρυβαν τους σκοτωμένους.

Μεγάλε Δούκα, θα ξεπεράσω τα παρατσούκλια Donsky για αυτό, γυρίζοντας στη Μόσχα και περνώντας ολόκληρο τον χειμώνα στο Μοναστήρι της Τριάδας, εν γνώσει μου νεκρός.

Καθιέρωση μνήμης πεσόντων πολεμιστών

Προς τιμήν του Θεού, για το δώρο του Μεγάλου θα νικήσω τον Μεγάλο Δούκα, με το παρατσούκλι του λαού Donsky, το μοναστήρι Dubensky πρόκειται να αποκοιμηθεί, το οποίο βρίσκεται 40 μίλια από το Μοναστήρι της Τριάδας, στον ποταμό Dubentsa, και Ο ευσεβής Σέργιος του δίνει την τιμή του Σάββα για τον ναό. Έκτοτε, στη Ρωσία καθιερώθηκε το πλησιέστερο Σάββατο πριν από την ημέρα μνήμης του Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου της Θεσσαλονίκης ότι εορταζόταν η 26η της Αγίας ημέρας (8η φυλλόπτωση), ειδικά σε ένδειξη μνήμης όσων πέθαναν στο πεδίο του Κουλίκοβο. - έτσι λέγεται το Σάββατο του Δημητρίου.Μέχρι τώρα, η ημέρα μνήμης όλων των πολεμιστών που «έθεσαν την ψυχή τους για τον φίλο τους», για τη Ρωσία, έχει γίνει ημέρα.

Ο αρχαίος λαός θυμόταν πάντα τη μνήμη του Μεγάλου Δούκα Δημήτρη.

Χρειάζεστε τις προσευχές μας για τον αποθανόντα; Άρα, είναι απαραίτητο να τους δώσουμε μεγάλες ευλογίες.Η αλήθεια είναι ότι μετά τον θάνατο υπάρχουν δύο αιωνιότητες: είτε η ευδαιμονία των δικαίων είναι αιώνια, είτε το μαρτύριο των αμαρτωλών είναι αιώνιο.

Είναι επίσης φανερό ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι στη γη, σαν να έζησαν και να μην αμάρτησαν. Είναι επίσης αλήθεια ότι λέμε ότι οι αμαρτίες μας οδηγούν να ζήσουμε, οι αμαρτίες οδηγούν τη ζωή μας και οι αμαρτίες τελειώνουν τη ζωή τους στη γη., που ονομάζεται Σάββατο του Πατέρα του Δημήτρη.

Η Βασιλεία των Ουρανών και αιώνια ειρήνη στους αναπαυόμενους πατέρες, αδελφούς, αδελφές και άλλους συγγενείς μας.

Είθε ο Θεός να χαρίσει να κάνουμε όλοι μια καλή προσευχή για όλους τους αιώνιους Ορθοδόξους Χριστιανούς και ταυτόχρονα να λειτουργούμε καλά στη ζωή μας.

Νεκρικά τροπάρια

Απόστολοι, μάρτυρες και προφήτες, άγιοι, άγιοι και άγιοι, έχοντας κάνει μια καλή πράξη και έχοντας φτάσει στην πίστη, μπορούν να φτάσουν στον Σωτήρα, για εμάς, Αυτός που είναι Καλός, προσευχόμαστε στις ψυχές μας να σωθούν.
Θυμήσου, Κύριε, για την καλοσύνη, τους δούλους Σου, και αν αμαρτάνεις στη ζωή, συγχώρησε: κανείς δεν είναι αναμάρτητος, μόνο εσύ, ισχυρός, και να αναπαύεσαι εν ειρήνη.

Επικήδειο Κοντάκιο
Είθε οι άγιοι να αναπαυθούν εν ειρήνη, Χριστέ, οι ψυχές του δούλου Σου, όπου δεν υπάρχει αρρώστια, κανένας κόπος, κανένας κόπος, αλλά ατελείωτη ζωή.
Ω πνεύματα των δικαίων, που σκότωσες την ψυχή του δούλου σου, ω Σωτήρας, ειρήνη,
Διατήρηση στην ευτυχισμένη ζωή που έχεις, αγάπη για τους ανθρώπους.

Στην ανάπαυσή Σου, Κύριε, όπου αναπαύονται όλοι οι άγιοι Σου,
Ειρήνη και ψυχή του υπηρέτη Σου, για τον Ένας Εραστή της Ανθρωπότητας.
Εσύ είσαι ο Θεός, που ρίχτηκες στην κόλαση και επέτρεψες τις αλυσίδες των δεσμευμένων,
Είθε εσύ και ο υπηρέτης σου να αναπαύεσαι εν ειρήνη.

Με τα πνεύματα των νεκρών δίκαιοι, ήρεμοι, Σωτήρας, η ψυχή του δούλου Σου,

Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, το Σάββατο του πατέρα του Ντμίτρι καθιερώθηκε προς τιμή των στρατιωτών που πέθαναν στη μάχη του Κουλίκοβο.

Σώζοντάς τα για την ευτυχισμένη σου ζωή, Λάτρη των Ανθρώπων. Το 2017, λόγω της απόδρασης της ιερής εικόνας του Καζάν της Μητέρας του Θεού, που σηματοδοτεί την 4η πτώση των φύλλων, το Σάββατο του Πατέρα μεταφέρθηκε στις 28.Το περασμένο Σάββατο του πατέρα για τα γενέθλια του 2017

Ορθόδοξες εκκλησίες

Παναχίδας, τελούνται επιμνημόσυνες λειτουργίες και τελείται ειδική προσκύνηση κεκοιμημένων Ορθοδόξων Χριστιανών.

Η ιδιαίτερη αίσθηση του Σαββάτου του Dmitry's Fatherland είναι ότι αυτή την ημέρα γίνονται παναχίδες για όλους τους πολέμους που πέθαναν για τον πόλεμο και την πατρίδα στο πεδίο της μάχης, καθώς και για εκείνους που πέθαναν από αρπαχτικό θάνατο, που δεν ήταν στο δρόμο τους στη ζωή για πάντα με οι προσευχές της Αγίας Εκκλησίας.

© φωτογραφία: Sputnik / Μιχαήλ Οζέρσκι

Εικονίδιο "Dmitry Solunsky".

Σχολή ζωγραφικής Pskov XV αιώνας.

Το Σάββατο του Ντμίτρι καθιερώθηκε από τον πρίγκιπα Ντμίτρι Ντόνσκι μετά την αιματηρή μάχη στο Πεδίο του Κουλίκοβο, η οποία έλαβε χώρα στην Αγία Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου το 1380.

Το όνομα «Batkivska» τείνει να μοιάζει με την παράδοση να αποκαλούν τον αποθανόντα «Batka», έτσι ώστε να έχουν κατέβει στο Batki.

Και επίσης ότι οι Χριστιανοί μας θυμήθηκαν με προσευχή μπροστά στους νεκρούς πατέρες τους.

Στα μέσα των Σαββάτων της Πατρίδος τηρούνται ιδιαίτερα τα Οικουμενικά Σάββατα, στα οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία θυμάται με προσευχή τα όνειρα όλων των νεκρών.

Υπάρχουν δύο τέτοια Σάββατα: Το κρέας είναι άδειο και το Trinity.

Για δύο ημέρες υπάρχουν ειδικές υπηρεσίες - καθολικές παναχίδες.

Τα άλλα Σάββατα του Πατέρα δεν μοιράζονται μεταξύ των καθολικών και προορίζονται ειδικά για την ιδιωτική μνήμη ανθρώπων που είναι αγαπητοί στην καρδιά μας.

Από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι αγαπούσαν περισσότερο το Σάββατο του Πατέρα του Ντμίτρι.

Ο αυτοκράτορας Mikola II εξέδωσε το 1903 ένα διάταγμα για μια ειδική μνημόσυνη δέηση για τους στρατιώτες που πέθαναν για τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο - «Για την πίστη, τον Τσάρο και την Πατρίδα, που ζει στο πεδίο της Λάικας».

Προστάτης των Ρώσων πολεμιστών

Στις εικόνες εικονίζεται ο Άγιος Δημήτριος πολεμιστής με φτερωτά ακρωτήρια, με ένα ξίφος στα χέρια.

Οι Ρώσοι πολεμιστές πάντα πίστευαν ότι βρίσκονταν υπό την ειδική μεσολάβησή του.

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε κοντά στην πόλη της Θεσσαλονίκης (Θεσσαλονίκη) στην Ελλάδα από οικογένεια χριστιανών.

Μετά το θάνατό του, ο πατέρας έγινε βολοντάρ της περιοχής της Θεσσαλονίκης και άρπαξε τον τόπο από ξένους εχθρούς.

© φωτογραφία: Sputnik / Sergiy Pyatakov

Για να ακολουθήσετε τους κανόνες της εκκλησίας, για να το πείτε στους νεκρούς συγγενείς σας, πρέπει να έρθετε στην εκκλησία για τη θεία λειτουργία την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Πατέρα.

Αυτή την ώρα υπάρχει μεγάλη παναχίδα.

Στη Γαλλία, το επικήδειο Σάββατο, τελείται νεκρώσιμη λειτουργία, μετά την οποία γίνεται νεκρώσιμος παναχίδα.

Την ημέρα αυτή, διαταγή να επιβληθεί τιμωρία στο ναό για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, το οποίο θα ευλογηθεί την ώρα της λειτουργίας και αργότερα θα διανεμηθεί σε όποιον το θέλει.

Επίσης την ημέρα αυτή συνηθίζεται να δίνεται ελεημοσύνη σε όσους δεν μπορούν να επιβιώσουν και να προσεύχονται για τους νεκρούς.

Μετά το άνοιγμα των εκκλησιών, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πηγαίνουν στην εκκλησία, διαβάζουν προσευχές για την ανάπαυση των ψυχών των νεκρών συγγενών τους και τακτοποιούν τους τάφους. Ωστόσο, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό να χτιστεί ένας ναός ή εκκλησία αυτή τη μέρα, μπορείτε να προσευχηθείτε για την ειρήνη του αποθανόντος στο σπίτι.Προσευχή για τον αποθανόντα

Αναπαύσου εν ειρήνη, Κύριε, οι ψυχές των νεκρών δούλων Σου: οι πατέρες μου, οι συγγενείς, οι ευεργέτες (τα ονόματά τους) και όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και εκτός από όλες τις αμαρτίες τους, ελεήμονες και φευγαλέες, Αυτή είναι η Βασιλεία των Ουρανών.

Την ώρα της εκκλησιαστικής λειτουργίας,

Ορθόδοξοι άνθρωποι

θυμηθείτε ονομαστικά τις πλούσιες γενιές των νεκρών προγόνων σας.

Αυτές είναι οι σημειώσεις

Οι γυναίκες, όπως και σε άλλες ημέρες μνήμης, ασχολούνταν με τη γενική καθαριότητα - καθάρισαν τις αυλές, καθάρισαν όλα τα παγκάκια, τα παράθυρα, τα τραπέζια.

Πριν από το Σάββατο του Πατέρα, όλη η πατρίδα χαιρόταν υποχρεωτικά, μετά από το οποίο στέρησαν νερό και βίνι για τους νεκρούς συγγενείς.

Την Παρασκευή, αφού είχε δειπνήσει όλη η οικογένεια, το περίπτερο της ερωμένης τακτοποιούσε όλο το τραπέζι, το σκέπαζε με ένα καθαρό τραπεζομάντιλο και τακτοποιούσε γύρω της τα τραπέζια και ζητούσε από όλους τους νεκρούς συγγενείς να έρθουν στο τραπέζι.

Την επόμενη μέρα του Σαββάτου, στο γεύμα της κηδείας, τα μέλη της οικογένειας έβαζαν μια κουταλιά από τα βότανα της φλούδας σε ένα κοντινό πιάτο και μετά τα έβαζαν όλα για τους νεκρούς.

Αυτό έγινε για να έρθουν οι ψυχές των νεκρών στο σπίτι και να είναι ικανοποιημένες με την πατρίδα τους.

Διέταξαν να βάλουν ένα μπολ με νερό και μια πετσέτα στα πιάτα για να απορροφηθεί η δυσοσμία μετά το φαγητό.

Το Σάββατο του Ντμίτρι ήταν από καιρό σεβαστό ως η μέρα της μετάβασης από το φθινόπωρο στο χειμώνα, προφανώς πολλά από τα σημάδια συνδέονταν με τον καιρό: Ημέρα του Ντμίτρι - ο χειμώνας πέφτει στη λάσπη.

Στη Δήμητρα παγώνουν τα ποτάμια.

Ο χειμώνας δεν σταματά μέχρι το Σάββατο του Ντμίτρι. Οι πρόγονοί μας σημείωσαν ότι αν υπάρχει παγετός αυτή την ημέρα, τότε η άνοιξη θα είναι ζεστή.Υλικό παρασκευής με βάση ενυδατωμένους πυρήνες Τα Ρωσικά μαςΟρθόδοξη εκκλησία

υπάρχουν δύο άτομα

ημέρες μνήμης : Τρίτη μετά το Πάσχα, τη λεγόμενη «Ραδονίτσα» και το σημερινό Σάββατο του ΔημήτρηΠίσω από τις παραγγελίες, η μπούλα τοποθετήθηκε από τον Μέγα Δούκα Ντμίτρι Ντόνσκι.

Την ημέρα της μνήμης των νεκρών, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί παραδίδουν σημειώματα στην εκκλησία με τα ονόματα των συγγενών τους που βαπτίστηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής τους και ήταν μέλη της Εκκλησίας.

Την ημέρα αυτή, τα κεριά δεν πρέπει να τοποθετούνται πριν από τις εικόνες, αλλά πριν από την Ανάσταση, σε ένα ειδικό τραπέζι, που ονομάζεται "τετράποδα" ή "μπροστά". Επίσης, καλέστε ευγενικά την ημέρα της μνήμης να επιφέρετε τιμωρία στο ναό για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.Ευλογείται την ώρα της λειτουργίας και μετά φεγγαρόφωτα για όλους όσους ενδιαφέρονται. Οι άνθρωποι, που έχουν εγκαταλείψει αυτή τη συνήθεια, προσεύχονται «για όλους όσους θα θυμούνται», και πριν από την προσευχή μας έρχεται μια άλλη προσευχή.Ως ορατή έκφραση της αθανασίας των ζωντανών ετοιμάζεται η αθανασία του νεκρού

"κουτίγια"

ή αλλιώς