Ο στρατός της αρχαίας Αιγύπτου.

Vidminno Οι πόλεμοι της Αιγύπτου με το βασίλειο των Σελευκιδών και τη ΜακεδονίαΓια παράδειγμα, IV - στο στάχυ του III αιώνα.

Π.Χ Από τη σχέση με τις δυνάμεις του ελληνισμού εμφανίστηκαν νέα αποκτήματα, από μακρινές χώρες, για την ανακάλυψη των οποίων μέχρι τότε είχαν φτάσει στην Ελλάδα περισσότερα από απίστευτα νέα.

Καθώς οι κατακτητές και οι αποικίες κατέρρευσαν στην έξοδο τους, ήταν πολύ μακριά

Παρόμοια εδάφη στη θέση τους έψαχναν τους ευγενείς καθώς έμπαιναν.Η Κινεζική Αυτοκρατορία μπορεί να βρίσκεται στο άλλο μισό του 3ου αιώνα.

Π.Χ Άρχισε να διευρύνει την εισροή της προς μια άμεση κατεύθυνση.

Στην εποχή του Ελληνισμού, οι μέθοδοι διεξαγωγής του πολέμου άλλαξαν εντελώς.

Στις μάχες της ώρας του Ελληνισμού πήραν τη μοίρα τους μεγάλες δυνάμεις - δεκάδες χιλιάδες σημαντικοί πεζοί, πολυάριθμες δυνάμεις ελαφρού κυνηγιού, σημαντικά και ελαφρά όπλα.

Η στασιμότητα των πολεμικών ελεφάντων έχει αποκτήσει μεγάλη σημασία. Το μέγεθος των στρατιωτικών πλοίων έχει αυξηθεί.Ο κύριος τύπος ενός τέτοιου πλοίου είναι πλέον τα θωρακισμένα «penteri» και «hepteri», τα οποία είναι προφανώς 5 και 7 σειρές κουπιών. Τα μυστήρια των oblogi και zakhistu fortets αναπτύσσονται ευρέως.Είναι σημαντικό να τελειοποιήσετε διεξοδικά τους διαφορετικούς τύπους μεταλλικών βλημάτων - πετροβολητές, βέλη.

χρησιμοποιούνται τα χέρια εφοριακών και αναδιπλούμενες σφυρηλάτες μηχανές, με τη βοήθεια των οποίων έκαναν διάρρηξη στους τοίχους του χώρου.

Ο χαρακτήρας των στρατών έχει αλλάξει.

Δεν επρόκειτο για τεράστιες πολιτοφυλακές οποιαδήποτε στιγμή, αλλά επαγγελματικές στρατιωτικές δυνάμεις που περνούσαν ειδική εκπαίδευση.

Η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο του Ελληνισμού στις αρχές της δεκαετίας του '70 του 3ου αιώνα.

Οι μεγάλοι βασιλικοί πόροι της κοιλάδας του Νείλου αποτέλεσαν τη βάση της δύναμης των Πτολεμαίων.

Ο αιγυπτιακός στόλος έπλεε στη θάλασσα όσο και το πρώτο μισό του 2ου αιώνα.

Π.Χ

Άγαλμα Ταναγρή.

Η Εκκλησία της Αιγύπτου ενίσχυσε τη θέση της στη Μικρά Ασία, υποστηρίζοντας την Πέργαμο στον αγώνα κατά του Αντίοχου Α'. Στις αρχές της δεκαετίας του '50, ο αγώνας κατά της Συρίας ανανεώθηκε.

Η Μακεδονία και το βασίλειο των Σελευκιδών αντιτίθενται πλέον στην αιγυπτιακή δύναμη.

Ο Αντίγονος Γονάτος σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη θάλασσα.

Η μάχη του Κόσι έχει 258 ρούβλια. Π.Χ Ο μακεδονικός στόλος παρέδωσε μια άθλια ήττα στον Αιγύπτιο.

Ο πόλεμος στη θάλασσα πέρασε στη Μακεδονία.

Ο Αντίγονος νίκησε το League of Islanders.

Η επανάληψη της σημασίας της Μακεδονίας θα είναι ασήμαντη και σημαντική.

Στα τέλη της δεκαετίας του '50, η Κόρινθος και η Χαλκίδα πέρασαν υπό την κυριαρχία του Αντιγόνου και εδραιώθηκε η ειρήνη με την Αίγυπτο. Στα 249 τρίψτε. Π.Χ Η Δήλος αποκοιμήθηκε ξαφνικά στα χέρια του Πτολεμαίου.Η Ένωση των Νησιωτών διαλύθηκε.

Κατά την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου, η δύναμη δεν μπορούσε να συγκεντρώσει ούτε έναν μόνιμο στρατό, γιατί δεν υπήρχε ενότητα στην ίδια την εξουσία.

Η Αίγυπτος σχηματίστηκε από πολλές ανεξάρτητες περιοχές - νομίσματα.

Η κατακερματισμένη εξουσία βίωνε συνεχώς ανασφάλεια στη χώρα, έτσι όπως το δέρμα της κρέμας nom του ισχυρού θωρακισμένου στυλό - η αστυνομία.

Ένας τέτοιος αστυνομικός, κατά κανόνα, θεωρούνταν πολιτικός αξιωματούχος που δεν είχε ειδική στρατιωτική εκπαίδευση.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίου Βασιλείου, οι Αιγύπτιοι ηγεμόνες δεν αρκούνταν στις περιοδικές επιδρομές στις φυλετικές φυλές.

Θα πρέπει να βιαστείτε να αρπάξετε αυτές τις περιοχές και στη συνέχεια να τις αφαιρέσετε από εσάς ως μέσο για να αφαιρέσετε το κανονικό σας εισόδημα.

Τα θαμμένα εδάφη ελέγχονταν από μικρά συνοριακά οχυρά, τα οποία φυλάσσονταν από φρουρές.

Τα πρώτα οχυρά στη Nubia και στο Kush χτίστηκαν από τον θρυλικό Senusret III, που συνέδεσε τις πρώτες ξένες κατακτήσεις των Αιγυπτίων.

Διαφορετικά, θα ήταν αδύνατο να θάψουν τους κλοιούς χωρίς την παρουσία ακίνητου στρατού.

Ακόμη και μετά τον πόλεμο, η Αίγυπτος εξακολουθούσε να έχει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

«Στους θωρακισμένους πολεμιστές του Αρχαίου Βασιλείου υπήρχαν: ένα μαχαίρι με πέτρινη άκρη, ένα μαχητικό χυμό με μίντι, ένα σπίς με πέτρα, ένα στιλέτο με μια πέτρα ή ένα ξύλινο μίντι ασπίδα, καλυμμένη με χούτρ».

«Πριν από την επίθεση στο οχυρό, οι Αιγύπτιοι συγκέντρωσαν συμμορίες επίθεσης με ξύλινους δίσκους, οι οποίοι διευκόλυναν την εγκατάσταση και την επανεγκατάσταση των τοίχων του φρουρίου. Έκαναν μια τρύπα στα τείχη του φρουρίου με μεγάλους λοστούς.

Ήδη στο Αρχαίο Βασίλειο, οι Αιγύπτιοι είχαν κορυφογραμμές πλοίων με πανιά.

Δημιουργήθηκαν δύο στόλοι - ο ένας κοντά στην Άνω Αίγυπτο και ο άλλος κοντά στην Κάτω Αίγυπτο.

Η ιστορία των Αιγυπτίων πολεμιστών του Μεσαίου Βασιλείου έχει μειωθεί πολύ την περασμένη περίοδο, ως αποτέλεσμα των προηγμένων μεθόδων επεξεργασίας μετάλλων.

Σιγά-σιγά, οι Αιγύπτιοι έλεγχαν τις οχυρώσεις των σκηνών και των ασπίδων.

«Κατά τη διάρκεια της επίθεσης στον τόπο, έστησαν ένα pobudova, που ονομαζόταν χελώνα (ένας θόλος από ασπίδες που κάλυπτε τα θηρία των πολεμιστών), ένα κριάρι, ένα αμπέλι (ένα χαμηλό κουβούκλιο από αμπέλια, καλυμμένο με χλοοτάπητα για την προστασία των πολεμιστών από φορολογικά ρομπότ) και επιτιθέμενους απογόνους».

Προφανώς, κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του πολέμου, μερικές φορές μεταφέρονταν στον τόπο της μάχης από τον τόπο σταθερής διασποράς σε ιδιωτικά ποτάμια πλοία.

Οι τακτικές μάχης των Αιγυπτίων ήταν ποικίλες.

Η μάχη γινόταν στη στεριά και μερικές φορές στο νερό.

Υπάρχουν διαφορές όταν η μάχη γινόταν ταυτόχρονα και στη θάλασσα και στη στεριά.

Στη μάχη, ιδιαίτερα την περίοδο του Νέου Βασιλείου, οι μάνδρες των αρμάτων άρχισαν να γεμίζουν πολύ κόσμο, αν και το κυνήγι ήταν ακόμα πιο διαδεδομένο.

Η κύρια πηγή εισοδήματος για τους Αιγύπτιους ήταν οι σκλάβοι.

Τα "τρόπαια" εκτιμήθηκαν επίσης πολύ - χέρια κομμένα από τους πεσμένους εχθρούς.

Οι τάξεις των στρατιωτών έγιναν πιο αντιπροσωπευτικές της μεσαίας τάξης και οι στρατιωτικοί ηγέτες ήταν αξιωματούχοι που είχαν προηγουμένως καταλάβει διοικητικές θέσεις.

«Ο αξιωματούχος που περιέγραψε τα στρατόπεδα στην εποχή της δυναστείας XVIII, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε «στρατιώτες, θύματα, βασιλικούς πολεμιστές και όλους τους τεχνίτες», και αυτή η ταξινόμηση επιβεβαιώνεται από όλα όσα γνωρίζουμε ωδές της εποχής ότι όλοι έχουν μεγαλώσει Η μεσαία τάξη περιλαμβάνεται εδώ μέχρι τον αριθμό των «στρατιωτών».

Ο στρατός και η υπηρεσιακή τάξη γίνονται πλέον μία από τις τρεις μεγάλες κοινωνικές ομάδες, που διοικούνται από το ιερατείο και τους αξιωματούχους.

Οι στρατιώτες που περνούσαν έπαιρναν πολύ μικρή αμοιβή, αλλά μπορούσαν να κάνουν μια περιουσία λεηλατώντας τις περιουσίες τους.

Αλλά ήταν επίσης σαφές στους στρατιωτικούς ότι η προοπτική μιας καριέρας μπορούσε να ανοίξει για κάθε στρατιώτη.

Στο τέλος του Νέου Βασιλείου, καθώς ο στρατός άρχισε να υπερισχύει του Ναϊμάν, το επάγγελμα του πολέμου έγινε μη βιώσιμο για τον Αιγύπτιο.

Οι Αιγύπτιοι εκτιμούν τον καλύτερο τρόπο για να στραφούν στη γεωργία και στην ειρηνική πρακτική.

Η Αναστασία, για παράδειγμα, επιβεβαιώνει ότι το επάγγελμα της αντιγραφής είναι πολύ όμορφο, αλλά όχι ο πόλεμος.

Στον πάπυρο του, ο Βιν περιγράφει το θλιβερό μερίδιο ενός πολεμιστή και ενός αρματολού. Είναι πιθανό να έχει υπερβολική δική του αμέλεια, αλλά αυτό που έχει ανακαλύψει, φυσικά, περιέχει μέρος της αλήθειας.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από όλα, η δύναμη του φαραώ εξακολουθεί να βασίζεται στη δύναμη του στρατού, επομένως ο στρατός έχει σημαντική δύναμη και δεν θα παραμείνει στην ίδια θέση. Τέλος, κατά την περίοδο της ελευθερίας και της εξουσίας, οι ανώτερες δυνάμεις του πληθυσμού τυγχάνουν ολοένα και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης από τους ανώτερους ευγενείς.Η στρατιωτική καριέρα για τον απλό στρατιώτη γίνεται ακόμα πιο απρόσιτη.

Καθώς μετά την εκδίωξη των υξών και τη δημιουργία του νέου, XVIII, το περίπτερο των Θηβαίων κρεμόταν, απαιτώντας νέες προσθήκες στους γείτονές του και δίνοντας δώρα, καλούνταν τιμές σε όλους όσους συμμετείχαν ενεργά στη μάχη, τότε τώρα ο Η φύτευση λέγεται Έπεσαν σε κατάθλιψη και οι οικογένειές τους πλούτισαν για το rahunok Privileev τους, πέρασαν τους τίτλους τους στην πτώση.

Μπορείτε να σημειώσετε ότι ο στρατός πήρε μια σημαντική θέση στον μακροχρόνιο αιγυπτιακό γάμο. Στην εποχή της Αυτοκρατορίας, ο στρατός και οι στρατιωτικές δυνάμεις στα δεξιά γνώρισαν τη μεγαλύτερη ανάπτυξη.Ο στρατός έγινε μια μεγάλη κοινωνική ομάδα, αποτελούμενη από ιερείς και αξιωματούχους. Ο στρατός γίνεται το κύριο στήριγμα της δεσποτικής κυριαρχίας του φαραώ.Η χώρα πίστευε ότι τώρα δεν πολεμούσαν οι Αιγύπτιοι, αλλά οι ξένοι Ναϊμάν, όχι οι αγρότες, αλλά οι επαγγελματίες πολεμιστές. Στα χωράφια των γοσποδαρμών ήταν κυρίως ραβίνοι.Οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι στερήθηκαν την ικανότητα να καλλιεργούν ήρεμα τους καρπούς τους και να κατακτούν τους καρπούς vicor.

«Το πνεύμα του πολέμου, το οποίο, έχοντας δημιουργήσει την Αίγυπτο ως την πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία, διήρκεσε για έναν αιώνα, και, στην ουσία, ένας μη στρατιωτικός λαός, στρέφοντας προς την αρχική του

ειρηνική ζωή

…» Ο μόνιμος στρατός επέτρεψε όχι μόνο να αποκτήσει νέα εδάφη, πλούτο, σκλάβους, αλλά και να καταλάβει νέα εδάφη για την αυτοκρατορία. Ο στρατός έλεγχε αυτά τα εδάφη και φρουρούσε τους κλοιούς του κράτους.

Η εισροή του σταθερού στρατού στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Αιγύπτου έγκειται στο γεγονός ότι:

1. Η Αίγυπτος γίνεται μια πλούσια εθνική δύναμη λόγω της μεγάλης εισροής ξένων στα άκρα - Ναϊμάν, σκλάβων, εμπόρων.

2. Οι ξένοι άρχισαν να έχουν προτεραιότητα στον μόνιμο στρατό, γεγονός που προκάλεσε την αποχώρηση των Αιγυπτίων από τη στρατιωτική κυριαρχία. Δεν είχαν κανένα λόγο να πολεμήσουν μόνοι τους - οι επαγγελματίες στρατιώτες πολέμησαν για αυτούς.Με άλλα λόγια, η βρώμα έγινε μπαγιάτικο λόγω των ξένων-ναϊμάνων. 3. Η χώρα έχασε την ικανότητα να αναπτυχθεί οικονομικά ως μόνιμος στρατός, ο οποίος κατέλαβε αξιόπιστα τις συνοριακές αυτοκρατορίες. 4. Η χώρα αναπτύχθηκε οικονομικά με τη χρήση θαμμένων γαιών, σκλάβων και άλλης στρατιωτικής παραγωγής. Ο αιγυπτιακός στρατός έχει διανύσει ένα μακρύ ταξίδι ανάπτυξης.Έχοντας εμφανιστεί ως μέσο προστασίας του φαραώ και προστασίας των κορδόνων, έγινε σταδιακά πυλώνας της δεσποτικής εξουσίας των βασιλέων.

Το ξέσπασμα του αιγυπτιακού πολέμου χαρακτηρίστηκε από απλότητα και απλότητα, που μαρτυρεί το μη πολεμικό πνεύμα των Αιγυπτίων.

Θα αποκατασταθεί πλήρως με την άφιξη του Hyxos.

Μετά την εκδίωξη των νομάδων, ο στρατός συνεχίζει να αναπτύσσεται. Τώρα κατέχει σημαντική θέση στον μακροχρόνιο αιγυπτιακό γάμο και το επάγγελμα του πολέμου γίνεται περιζήτητο.Η γη ήταν για άλλη μια φορά τρομακτική. Ξένοι εισέβαλαν στην Αίγυπτο από την Ασία-gіksosi

. Κατέλαβαν το Δέλτα του Νείλου και στη συνέχεια υπέταξαν τη Νέα Αίγυπτο.Γύρω στις αρχές του αιώνα, οι Αιγύπτιοι έχασαν την ανεξαρτησία τους. Οι άρχοντες του τόπου αμέλησαν τον αγώνα κατά των ΥξώνΦίβη, αποπληρωμές από την Pivdenny Egypt.Να 1550 π.Χ.

όλη η χώρα ελευθερώθηκε.

Η Θήβα έγινε πρωτεύουσα της Αιγύπτου, οι ηγεμόνες της Θήβας έγιναν Φαραώ.

Άρχισε η μεγάλη εισροή Θηβαίων θυμάτων. Στη Θήβα τους κατέλαβε ο θεός του ήλιουΗ Αμόνα .Ο κύριος θεός όλης της Αιγύπτου έγινε γνωστός ως Amon-RaΟι αρχαίοι Αιγύπτιοι Από τον αγώνα κατά των Υξών, οι Αιγύπτιοι έμαθαν λίγα από αυτούς.Εμφανίστηκαν άλογα και πολεμικά άρματα - με οδηγό και τοξότη.

Οι Φαραώ πολεμούσαν πάνω σε άρματα.

Εγώ όλη την ώρα κύριο ρόλοόπως και πριν, ήταν πιο ελαφρύ, χάλκινο και χάλκινο θωρακισμένο.

Οι πολεμιστές φορούσαν πανοπλία από δέρμα ή ύφασμα σεβρόν με ραμμένες μεταλλικές πλάκες, στρογγυλεμένες στην κορυφή της ασπίδας.

Μύτες λόγχες, γεράκια μάχης και μακροχρόνια στιλέτα ήταν φτιαγμένα από μπρούτζο. Αυτό το είδος λαχτάρας λεγότανі σπουδαίος.

Οδηγήστε περισσότερους ταύρους λεγενείς ασθένειεςπεζοί – τοξότες και ακοντιστές, που έριξαν βέλος(σύντομες λίστες).

Κατάκτηση των Αιγυπτίων Φαραώ Πολύχρονος Αιγύπτιος πολεμιστής.τιμή στην Παλαιστίνη |

Έχοντας νικήσει τους Σύρους και Παλαιστίνιους ηγεμόνες και πήραν τη θέση μετά από έναν πόλεμο 7 μηνών. Έχουν διατηρηθεί πληροφορίες για τις 15 εκστρατείες του Thutmose III (3) στην Ασία.Οι αιγυπτιακές στρατιές έφτασαν στον Ευφράτη - «το ποτάμι που ρέει στην πύλη».

Έτσι αποκαλούσαν οι Αιγύπτιοι τον Ευφράτη, θαυμάζοντας που κυλούσε από μέρα σε μέρα.

Ο Thutmose III (3) δεν είχε κατακτήσεις στην Ασία.

Vіn, έχοντας υποτάξει

Νουβία

η χώρα, που αναπτύχθηκε στην περιοχή των ορμητικών νερών του Νείλου, και των λιβυκών φυλών που ζούσαν στο τέλος του Νείλου.

Οι κλοιοί της αιγυπτιακής Βολοδυνίας εκτείνονταν πλέον από μέρα σε μέρα για 3.200 χιλιόμετρα - από τον Ευφράτη έως τη Νουβία. Τον XV (15) αιώνα π.Χ.

Η Αίγυπτος έγινε η πιο ισχυρή δύναμη στον κόσμο. Λεηλασία κατακτημένων εδαφώνΟ αιγυπτιακός στρατός λεηλάτησε και λεηλάτησε τα θαμμένα μέρη της περιοχής. Όσοι πέθαναν καλύφθηκαν με φόρο τιμής.Η δυσωδία από μέταλλο, πολύτιμο ξύλο, βλαστάρια βλεφαρίδων, κόκκους, λεπτότητα και η συκοφαντία των ανθρώπων ήταν αρκετά δυνατή για να φτάσει στην Αίγυπτο. Από τη Νουβία οι Φαραώ έβγαλαν φούντες από χρυσό και ελεφαντόδοντο, από τη Συρία - χαλκό και ασήμι.Η Αίγυπτος γέμισε με στρατεύματα που μετατράπηκαν σε σκλάβους.

Ο λεηλατημένος πλούτος επέτρεψε στους Φαραώ να πυροδοτήσουν την καθημερινότητά τους. Η πρωτεύουσα της Αιγύπτου, η Θήβα, έγινε ένα υπέροχο μέρος με ναούς και παλάτια φαραώ και ευγενών. — Οι Φαραώ επιβράβευσαν γενναιόδωρα τους ευγενείς και τους στρατιωτικούς ηγέτες και ιδιαίτερα πλούτισαν τους ιερείς.(Obriy Aton).

Και όμως τα θύματα πέτυχαν τη νίκη.

Όσο ζούσε ο Ακενατόν, η δυσοσμία του Ατόν ήταν ορατή, αλλά αν ο φαραώ πέθαινε, ο Άμον-Ρα έμεινε ξανά έκπληκτος ως ο υπέρτατος θεός στην Αίγυπτο. Ο πληθυσμός της περιοχής δεν ήταν έτοιμος να πιστέψει σε έναν Θεό.Ο τόπος του Αχετατέν εγκαταλείφθηκε, το όνομα του ξυλοδαρμού φαραώ ήταν καταραμένο.

Ο αγώνας μεταξύ των θυμάτων και των Φαραώ, μεταξύ των Αιγυπτίων ευγενών αποδυνάμωσε την Αίγυπτο.

Τότε οι Αιγύπτιοι Φαραώ ξόδεψαν όλα τα κατακτημένα εδάφη.

Διατροφή για αυτό το υλικό:

Η Αίγυπτος έχει χάσει μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του παρελθόντος εδώ και πολύ καιρό.

Ξεκινώντας από την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου (2778-2220 π.Χ.), την εποχή των βασιλιάδων των Μεγάλων Πυραμίδων, μετά την Αίγυπτο πολεμικές δραστηριότητεςεναντίον γειτόνων, τόσο επιθετικών όσο και αμυντικών.

Φυσικά, από τέτοια «πρακτικά» μυαλά γεννήθηκε ο ισχυρότερος στρατός στην περιοχή - οι ατρόμητοι πολεμιστές των Φαραώ.

Κατά την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου, η Αίγυπτος άρχισε σταδιακά να διαμορφώνεται σε πιο προοδευτικό τρόπο.

Για την υπηρεσία τους, οι στρατιώτες έλαβαν μεγάλες επιχορηγήσεις γης, οι οποίες χρησίμευσαν ως σημαντικό κίνητρο για να αγαπήσουν πραγματικά τη χώρα και να αγωνιστούν για την ευημερία της.

Κάποια στιγμή ο στρατός της Αιγύπτου μετατράπηκε σε τακτικό στρατό.

Οι νέοι είναι αρκετά μικροί για να υπηρετήσουν μια θητεία τραγουδιού, μετά την οποία οι άνθρωποι επέστρεψαν σε μια ειρηνική ζωή.

Είναι σημαντικό ότι η ενίσχυση του στρατού πολέμησε για τη νίκη των Ναϊμάν - τις περισσότερες φορές οι Αιγύπτιοι νίκησαν τους Νούβιους.

Στα μέσα του 17ου αιώνα π.Χ., οι Υξόσι θάφτηκαν στην Κάτω Αίγυπτο, από όπου οι Αιγύπτιοι έμαθαν για πολεμικά άρματα.

Οργάνωση του Νέου Βασιλείου

Μέχρι που η οργάνωση του αιγυπτιακού στρατού έφτασε στις ώρες του Νέου Βασιλείου.

Ο στρατός έγινε όχι μόνο τακτικός, αλλά βασισμένος σε κάστα, με έναν στρατό πολεμιστών (υπήρχαν ίσια δρεπανοειδή ξίφη στο χέρι) η δύναμη χτύπησε.

Προηγουμένως, ο πόλεμος είχε κλέψει μόνο ένα πουκάμισο και μια ξύλινη ασπίδα, τώρα οι περισσότεροι μπορούσαν να καυχηθούν για αξιόπιστη πανοπλία από δέρμα με ραμμένες μπρούτζινες πλάκες.

Το κυνήγι είχε ήδη αρχίσει να δίνει τη θέση του στα πολεμικά άρματα: οι Αιγύπτιοι συνειδητοποίησαν ότι ήταν πρακτικά αδύνατο να αντισταθούν σε αυτή τη δύναμη.

Πολεμικά άρματα

Στα μέσα της εποχής του Νέου Βασιλείου, πολεμικά άρματα ανέλαβαν πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η μηχανή θανάτου του δέρματος ήταν εξοπλισμένη με βίζνικ και τοξότη και δεν επιτρεπόταν στους ξένους να οδηγήσουν το πολεμικό άρμα.

Μια σειρά από δυνάμεις εμφανίστηκαν στο έδαφος της Νουβίας σε διάστημα μιας ώρας.

Το πιο ορατό μέρος τους είναι το βασίλειο του Κους.

Πρωτεύουσά του ήταν ο τόπος Napata, και αργότερα - Meroe.

Με την ανακάλυψη του χρυσού, ο πληθυσμός της περιοχής έγινε πιο όμορφος, η δύναμη του Κους αυξήθηκε και οι ηγεμόνες άρχισαν να αποκαλούνται μαύροι Φαραώ.

Παρακάτω είναι μια μικρή ανακατασκευή του Meroe.

Οι Νούβιοι ήταν ενεργοί σε πολέμους και συχνά προσλαμβάνονταν στην υπηρεσία της Αιγύπτου.

Ο κύριος ρόλος των Νουβιανών medjas είναι η προστασία των τάφων των βασιλιάδων και των ευγενών, η καταπολέμηση των μαντρί ληστών στη χώρα.

Οι τρομεροί πόλεμοι του Κους αντιμετώπισαν τους Ρωμαίους κατά την επέκτασή τους στην Αφρική.

Παρακάτω είναι μια μικρή εικόνα - μια ανακατασκευή της εξόδου του Taharq, ενός από τους φαραώ της δυναστείας των Νουβίων της Αρχαίας Αιγύπτου.

Ίσως η λέξη "medjai", με τη συχνή χρήση της πριν από τους Naiman-Nubians στην Αρχαία Αίγυπτο, έγινε παράνομη για τους υπηρέτες του νόμου και της τάξης.

Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι που προστατεύουν την Αίγυπτο δεν είναι απλώς άλλοι ηγεμόνες, αλλά ηγεμόνες που, λόγω των νόμων της χώρας, οι ίδιοι διατηρούν την τάξη και την ειρήνη στα εδάφη τους.

Πώς φάνηκαν οι Medjas;

Στην ιστορία της «Μούμιας», τα ρούχα των Μετζάι είναι πιο παραδοσιακά από αυτά των Αράβων Βεδουίνων.

1. Μάλιστα, τα ρούχα της Αρχαίας Αιγύπτου ήταν παλιά σε μεγάλη δόξα.
2. Δεν μεταφέρθηκε καθόλου σε παιδιά και παιδιά μέχρι την ενηλικίωση.
3. Τα πρώτα τατουάζ δεν αφορούσαν την τέχνη, αλλά ήταν σετ από τελείες και παύλες.

Πάντα σεβόμασταν ότι αυτό ήταν μια επιλογή για ένα «διαβατήριο» εδώ και πολύ καιρό.